Zwaar, zwaarder, zwaarst

2015-02-21

Illusie van kwaliteit of maatschappelijk onverantwoord?

Eerder deze week had ik op Foodlog een kleine discussie over de milieudruk van verpakkingen. Er zijn namelijk steeds meer initiatieven om eenmalige verpakkingen te voorkomen. Zo gaan er in het Europese parlement stemmen op om dunne plastic tasjes helemaal te verbieden, bestaande winkelbedrijven bieden steeds meer tassen aan tegen betaling of middels een statiegeldregeling en nieuwe initiatieven zijn er op gericht om eenmalig verpakkingsmateriaal helemaal te vermijden. Daar mag je de gedroogde bonen gewoon weer in eigen (stoffen) zakje scheppen.

afval vermijden

Van begin af aan hebben wij besloten om geen plastic tasjes aan te bieden, sterker nog, we hebben ze domweg niet. Vrijwel alle klanten vinden dat prima en bergen de fles op in fietstas, rugzak, tas of kinderwagen. Lege doosjes zijn er altijd wel en we hebben een praktische shopper, waarin zes flessen passen.

de wijnfles als verpakking

Toch ontkomen we niet aan eenmalige verpakkingen, namelijk ...... de fles! Glas blijft nog altijd de beste verpakking voor wijn. Er wordt geëxperimenteerd met alternatieven, maar die lijken vaak meer geschikt voor wijnen die snel geproduceerd en geconsumeerd moeten worden, de simpele huiswijnen dus. Echter, de ene fles is de andere niet. En daar kan nog wel heel wat bespaard worden op grondstoffen en CO2-uitstoot. De ene fles kan zomaar meer dan twee keer zo zwaar zijn dan de andere. De zwaarste zijn bijna een kilo!

De bekende wijnschrijfster Jancis Robinson is een fervent pleitbezorgster van lichtere flessen. 'Hoe zwaarder de fles, hoe groter het ego van de producent' is een van haar uitspraken. En er zijn producenten die daar gehoor aan geven. Het Oostenrijke Mehofer heeft bijvoorbeeld 30% lichtere flessen aangeschaft voor haar Grüner Veltliner.

Het laatste woord is er nog niet over gezegd, maar je bewust zijn over het gebruik van eenmalige verpakkingen is een stap op de goede weg.